Güneş ısıtır eklemlerini ılık ılık
Usulca duyar, açar ışığın penceresini
Günü selamlar akar evrenine
Çıkarır hayatını güvenli deliğinden
Aklında günün telaşı...
Bir kum birikintisi ve yakan güneş.
Vahası çölüdür onun ,
Alnından akan ter,
Toprağın kalbine sızan bir damla
Şehrinin çorak sokaklarında...
Bir avuç yağmur yüzünden,
Yoluna çıkar göller.
Biriken öbek öbek su yansıtır,
Rengarenk gökyüzünü.
Dinlenir gölgesinde papatya ormanının...
Güneş en tepesinde
Göz bebekleri izler yansımaları
Omuzları düşmüş taşırken başakları
Giden gelenle dolu patikaları
Kutsal melodisi tükenmeyen hayatların
Bir ıslık açar göz kapaklarını,
Küfesinde taşınan buğdayı hatırlatır.
Deliğinde bıraktığı kalbi,
Yakarır bir yerlerden onu izleyen güce
Yaşarken bir karınca evreninde...
23-09-2025
Erkan Arslan
Kayıt Tarihi : 22.9.2025 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!