Yıl 2005, mevsim yazdı..
Güneş alabildiğine kızıl ve sıcaktı.
Fakat ruhum buz gibi, donmuş ve yapayalnızdı.
Ruhumu ruhuyla ısıttı, o bir kahramandı..
Milyonlarca insan, koskoca şehir ve yapayalnızken ben..
Issızdım, yalnızdım, tamda bunalmışken…
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta