Kasılırken kadın doğum sancılarında, fısıldıyordu adam anne rahmine, bukowskiden aforizmaları
Gönül yarasını sözcüklerle örtebileceğime
İnandığım, bir kadını anımsıyorum
O kadın ki sabahları belinden öperek uyandıra bilecegime inandığim
Söylenenlerden uzak
Sadece birbirine aşık
Ağız kemiğine şiir okuyabileceğim
Aynı göğün altında olmasakta
Bilirdik aynı karanlığı kimle paylaştığımızı
Sonra yineliyorum durmadan bir kadını anımsıyorum
El değmemiş süpürge saçlarına içten içe papatyalar kondurduğum
Ayşe okumuş'a dair.
Özgür KaradağKayıt Tarihi : 26.7.2019 03:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!