Bir kaçak vardı Şiiri - Gencay Coşkun

Bir kaçak vardı
Bende saklı
Benden dışarı
Akmam lazımdı
Ancak damlardım

Ne zaman yağmur yağsa
Tavanların hep akardı
Ellerde kovalar
Yataklarda leğenler
Sabahlara kadar
Tık tık mekanik ritimler
Gözler şişmiş uyanırdım
Ertesi gün beşik sallama muhabbeti olurdu
Lakırdıların belini kırardık fındık gibi
Arkadaşlarla ufacık kaçak ev bahçelerde
Çekirdek çitlemek isterdik
Ellere süpürgeler verilirdi
Ömrümüzü süpürürdük
İncir ağacının gizemli gölgesinde
Cenneti hem merak eder
Hem de adamakıllı özlerdik
Birde görseydik

Kaçak vardı bir yerlerde
Aramak için tüm insanlar yola koyulmuştu
Bu yüzden arayanlarında sayısı az oluyordu
Etrafta insan gibi insana rastlamak
Bu evrende mümkün değildi
İnsanın tarifi garipti
Birbirine düşman olarak indirilmiş
Çamur yığınlarıydı
Bu çamurlarda yüksek sıcaklıklarda çatlaklar, kaçaklar oluşurdur.
Aslında kaçaklar hep ama hep gönüllerdeydi.

Çocukluğa sevdalı
Büyümeye direnen kaçaklar
Er geç yakalanıp
Bir yerlerde infaz edilirdi….
Kıyamete kadar en
Bir kaçak
Mutlak olacaktı ve
Kıyamet sonunda onu alacaktı ve
Kıyamet o olacaktı….