Bir kaç kırmızı gül bir demet papatya
Getirdim bak ölmeden içimde kazdığın mezarına
Yetmedi ne ömrüm nede varlığım kuralıydı belki kahpe dünyanın
Kızıl alevlerde yüzen buzdan bir gemiye yükledim kar tanesinden ümitlerimi vurdum sırtıma eğreti bir huzur gidişini izledim
Bir kaç kırmızı gül bir demet papatya sen yaşarken istedin eceli ben değildim bu sahte ölüşlerin
Şimdi anlıyorum seni şimdi çözdüm bilmeceyi bir varmış bir yokmuş aslında hiç yokmuş
Bir kaç kırmızı gül bir demet papatya
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta