Issız boğucu bir güz akşamı
Ay vuruyor yüzüme bir tek ben habersiz
Yanağımdan süzülür hasret yaşları
Bedenim kalabalıklarda şuurum kimsesiz
Alabora eden buhran kasıntılar
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



