Batmak mı gerekir aklanmak için
Hiç mi olmak gerekir var olmak için
Her şey olduğunu sanan bu kalbim
Yalnız Ben olabilir mi?
İnsanda o kadar çok ben varki bilemiyor hangisi gerçek ben
Hangisi maske takmış bir beden
Kendi bile tanıyamaz olmuş
Öyle uyumlu bir ikili bu neden.
Oturup izledim süzülen bulutları
Nereye gider bunlar diye sordum kendimce
Her yaradılanın bir yolu varmış meğer
Onlar da süzülür dururlarmış kendi kaderlerince
Tasalanma o koca bulut varır varmasına
Sen kendine bak, yolda mısın a Gonca?
Duygular olmadan şiir sadece bir kaç söz öbeğinden ibarettir.
Duygular olmadan insan sadece bir cesetten ibarettir.
Kalpse duygulara yön veren bir pusuladır, aksi takdirde sadece kan pompolayan bir organdır.
Dilse bir araçtır, yoksa duygular olmadan konuşmak sadece boş bir lakırtıdır.
Duygular insanı insan yapan olgulardır.
Duygular yoksa hayat sizi yaşıyorum sandırır.
Bizler övünürken ben ben diye
Birileri demişler
emanettir bu can
Yaşam ne haddime
Var mıdır cesaretin
dönmeye divaneye
Bunca zaman ne için didinip durdum
Birilerinin biçtiği kalıplara girmek,
Bir şeylere layık olabilmek
Ve en sonunda biri olabilmek
Bu biri, ben miyim dersen esasen
Onu bile bilmem ki, ben neyim
Sırtlandım her bir yükü
Bana hafiftir diye diye
Meğerse ezilip kalmışım
Şimdi bırakma vakti, gemiye yüklerimi
Denize düşüp kaybolur belki
Rahmet denizi geniştir ya
En güç iş nedir diye sorsalar;
Duyguları anlamak ve yön vermektir,
Binlerce his ve karmaşanın içinde
Hangisi sana ait bulmayı başarabilmektir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!