İnsan yanınca kül olur
Küllerinden görünmez heykeller
Ve her şeyi öyle anlatır azizler
Heykellerin bir seste ağlayışısın sen
Ben duyarım azizeler duyar bir de sarı kediler
İkiye katlanmış günün tozlarında
Bir gün sen de duyacaksın elbette
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta