I.
sevgili,
çay buğusu artık ısıtmıyorsa genzimi,sendendir...
ayrılığın kar gibi örtünce bütün ömrümü
çay soğudu...
gül soğudu...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
harika bir şiir tebrikler...
tek kelimeyle harika bir şiirdi ustaca yazılmış kutlarım saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta