Yıllar geçmişti, saymayı unutmuştu
Nefesi hâlâ onda mıydı, kalemi hâlâ parmaklarında mı? Bir hayal kurmuştu, sonra kendisi bir hayale dönüşmüştü.
Bir melek çıka gelse, hem de hiç beklemediği anda
Dokunsa usulca, “Sen varsın,” dese, “Sen bir gölge değilsin...”
Gözlerini kapadı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta