Umutlanma boşver gitti ya gelmez
Muhannettir o yâr gülümü dermez
Aşkın ateşine gömdü yâr beni
Bakmıyor yüzüme bir nazar etmez
Taşa dönmüş gönlü vermiyor selam
Dudu dili sustu etmiyor kelam
Bu gönlüm hasrete eylesin devam
Sormuyor halimi, bir selam vermez
Toros dağlarına çıksam inlesem
El açarak Haktan dilek dilesem
Benden uzak o yâr bilmem neylesem?
Ansızın gelerek bir haber vermez
Benim vebalimi ahımı alma
Gelen baharımda gülümü yolma
Sen gönlümde gülsün bağımda solma
Hali nasıl bilmem, bir haber vermez
Gönül dergahıma aldım sakladım
Tüm geçen mazini yudum akladım
Ser verdim sırrını ele açmadım
Yaralarım göz göz hicranım dinmez
İşmarına kandım gönlümü verdim
Geleceğin yola dal dal gül serdim
Oturdum ağladım kendimi yerdim
Senden ayrı gülmek içime sinmez
Kul Seyyahı haldan hala koydun sen
Boş verdim yaşama avareyim ben
Poyrazım oldun sen bağımda esen
Başımda bin bela, dert, çilem bitmez..
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!