Bir Günün Sonunda Şiiri - Şükrü Güzel

Akşam yorgun argın iner kuytuya
Ufukta sahipsiz sürüler gezer.
Güneş söğütlerle oynayan suya
Altın kalemiyle şekiller çizer.

Köye rızıkları kucaklarında
Elleri tuz kokan insanlar döner.
Ve.. sessiz evlerin saçaklarında
Yorgun kanatlarla serçeler tüner.

Güneş dargın gibi uzaklaşırda
Son pırıltılar da silinir bağda..
Mavi gök, sarı yer kucaklaşırda
Başlar kıyasıya bir kara sevda.

Sükün perde perde iner damlara.
Dağlar hayalleşir akşam sisiyle.
Bir el örtü çeker sönen camlara
Bir gün daha gider ezan sesiyle.

Gölgeler emerek uzayan yoldan
Beklenenler gelir birer ikişer...
Zamanın bahçeme eğdiği daldan
Toprağa sararmış bir yaprak düşer.