Berna, altıda kalkıyor.
Saatim, altı on beşte çalıyor
Kolumu uzatıp, susturuyorum.
Kızım onu, on buçuğa kuruyor.
‘Çıt’ çıkmıyor.
Yalnız, bir ışık geliyor, mutfaktan
Berna kahvaltı ediyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
