Ezelde işlenen bir günah vardı.
İşte şimdi ellerimde ateşinin tohumları
Tutuşur.., yavaşça...
Yakarak alır canımı...
Hafif bir duman ilk başta gözümü yaşartır,
Ve en nihayetinde yüreğime sıçrar kıvılcımları...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




tasasız kalbim kurumuş otlar gibi yanar cayır cayır...finaliyle içeriğiyle bütün olarak çok içli insanın yüreğine dokunan türden... tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta