Bir gün gelir…
Gökyüzü yeniden sana döner,
rüzgâr bile adını usulca fısıldar dallara.
Kırılmış aynalar onarılır içinden,
yorgun kalbinin ışığı
yeniden yürümeye başlar karanlığa rağmen.
Bir gün gelir,
ellerin boş değil — dualarla dolu olur,
sabır dediğin o ağır taş
birden çiçeğe dönüşür avuçlarında.
Her yara yerini bir şükre bırakır,
her gözyaşı, bir rahmete karışır sessizce.
O gün, anımsarsın;
her sancı, seni biraz daha insan eylemiş,
her kayıp, biraz daha olgun kılmış seni.
Ve anlarsın —
hiçbir kış sonsuza dek sürmez,
her gece, sabahın habercisidir aslında.
Bir gün gelir,
göğsündeki fırtına diner,
gözlerin yeniden tebessümü öğrenir.
Ve o zaman,
sabretmenin, beklemenin,
düşe kalka inanmanın kıymetini bilirsin.
Bir gün gelir Saliha…
ve o gün,
her acına “iyi ki yaşadım seni” dersin.
Kayıt Tarihi : 26.10.2025 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!