Bir Gün Geç olur Şiiri - Muhammed Yağmur

Bir zamanlar gülüşümde sen vardın,
Adını anarken titrerdi içim.
Şimdi sensiz geçen her dakikada
Kendi içime gömülürüm sessizce.

Gece olur, uykum kaçmaz artık,
Çünkü uyku bile terk etti beni.
Tavanda döner hayalin durmaksızın,
Bir çift göz gibi bakar üzerime.

Bir sigara yakarım, ama çare değil,
Çünkü içimi yakan, duman değil.
Her nefeste sen, her nefeste bir eksiklik,
Anlam kazanır sensizlikte kelimeler bile.

Sevmek neymiş, dedim kendi kendime,
Çok geç öğrendim, affet ne olur.
Bir gülüşün için ömrümü verirdim,
Ama şimdi gülüşün bile geçmişte, yok olur.

Aynalarda bakar kalırım yüzüme,
Tanıyamam artık, silinmiş izlerinle.
Bir çift el isterdim dokunsun yüreğime,
Ama ellerim boş, boş ve çaresizce.

Zaman geçmiş, fark etmeden, usulca,
Ve ben hala bir umutla beklerken
Bir gün gelir de dönersin sanmıştım,
Oysa bir gün, meğer “geç kalmakmış” sevmek.