Yıllardır etrafımı izliyorum, dönen dolapların hesabını tutmaktan yorgun düştüm.
Kime "bu iyidir " diye baktıysam, mutlaka beni yanılttı.
Kimin işi düştüyse ve itirazsız işini gördüysem, mutlaka pişman etti.
Kim düşmüşse ve ben elimi uzatmışsam, mutlaka kolumu kaptırdım.
Kimin hatırını saydıysam, mutlaka onurumla oynadı.
Kime işim düştüyse, mutlaka görülmedi.
Kime derdimi anlatıp, sıkıntımı dile getirdiysem, mutlaka benden uzaklaştı.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta