çürümüş kelime artıklarıyla kanımdaki
inilti nöbetlerine tutuldum çırılçıplak
ruhumu sokan akrep de ölünce
kocaman gözleri ağladı gölgelerin beni
ey dağları deli düşlere bıktıran şirin seni
akkor elleri okşasın saçlarını şiirin seni
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
