Bir gemi misali Şiiri - Yusuf Şeker

              Bir Gemi Misali

Bir fırtına kopup güllerin yele,
Savrulup giderken bakarsın gönül.
Yaprağın sararıp düşerken yere,
Yel vurur, dağlardan aşarsın gönül.

Al bırakıp gönül, kara bağlarsın,
Sevda ateşiyle yanar, ağlarsın.
O aşk deryasına bir gün dalarsın,
Hasret kalır cana, yanarsın gönül.

En güzel takılar baharda başlar,
Her renge boyanır bodur ağaçlar.
Yel vurur dağlara, aşınır taşlar,
Kum gibi savrulur, uçarsın gönül.

Eylül, Ekim, Kasım, Aralık derken,
Ocak, Şubat gelir, ömür biterken,
Ümitler deryada özgür yüzerken,
Bir gemi misali batarsın gönül.

Karanlık gecede umut ararsın,
Yıldızlara bakar yönü tararsın
Sessizliğin içinde yalnız kalırsın,
Bir gemi misali savrulursun gönül.

                  
Yusuf şeker