hadi sen de savrul
savrul da git sonsuza.
kim bilir kaç asır sonra
geri gelirsin dünyaya.
bıraktığın izi mi ararsın?
yazdın mı birkaç satır,
çizdin mi bir resim,
yaptın mı bir gönül?
bak şu dört büklüm ihtiyara,
yalvarsa da ölemiyor.
çektirdiklerinin bedelini
sanki burda ödüyor.
bak şu kıvrılan yılana,
etti edeceğini ve gitti.
ne ettiklerin ya da
ne etmediklerin...
terazinin kefeleri
doldu artık,almıyor.
bir eliyle verirken
öbürüyle alansa
bakıyor arsızca
şu zavallı insana.
takdir kimin bilmeden
yüreği sızlamadan
bir iz bırakmadan
yaşadım deyiveriyor.
yaşamak...dev gibi.
yaşamak....kuş gibi
ve yaşamak demir gibi
yok olmadan sel gibi
yok etmeden yel gibi
ve olmamak serab gibi!
Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 31.3.2006 08:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
garip mi.....
hepimizin bir biçimde yaşamla iletişimi değil mi?
bu sorgu..
TÜM YORUMLAR (5)