Puslu bir şafak vakti hava ayazmı ayaz
Gölgesini peşinden sürüklüyordu sert poyraz
Yalnızlığı köhne bir sandala yüklemişti
Özlemlerini sahipsiz rüzgarlara bırakmıştı
Bir tiryakinin tütünsüz yolculuğuna adanmıştı
Özlemi çığ gibi üzerine geliyor o ise dalmıştı
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
