Bir fırtına geliyor Şiiri - Servet Balıbey

Bir fırtına geliyor
Toz toprak sıcak rüzgar
Yer gökte geziniyor
Gök insanlığa kızar
Yerde yeşil kalmamış
Yeşilin hiç birtonu
Su damlası kalmamış
Dünyanın gelmiş sonu

Kuşlar kaçışır gergin
Yaklaşan fırtınadan
Dengesizlik belirgin
İnsan hiç kaçınmadan
Beslendiği Doğaya
İhanet etti hırslı
Yenip tükenen dünya
Yok olmakta ısrarlı

Çöplük zemine katkı
Toprağa işli baskı
Sular akıyor mikrop
Sular Akıyor dışkı
İnsan İnsan olamaz
Güzel çiçek ve saksı
Müzeye armağandır
İnsan en kötü katkı

Toza katıldı poşet
Yükseldi yükseklere
Ben hayalimde uçmam
Ulaştı enginlere
Zehire kanat taktık
Kullanarak fırlattık
Evinden süpürdün ya
Öbür odaya attık

Dünya bizim evimiz
Her santim bedenimiz
Sahip çıkmazsan eğer
Biteceğiz kendimiz
Geç kalmak üzereyiz
Onunla Öleceğiz
Durmak üzere kalbi
Yok olup gideceğiz