Sonunda anladım yürek loş iken
Okyanusun ortasında küreksiz bir sandalmış insan.
Pusulasız,
Rotasız dolaşırmış hayli zaman.
Bir iz bir fener ışığı belki anlatır geçmişini an an
Sonra o geçmişin istilasına uğrar da liman, liman,
Tüter yangınıyla bacası hayli bir zaman
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
