Bir Eylül Akşamı Şiiri - Ömer Faruk Alkurt

Bir Eylül Akşamı

Hava yağmurlu bulutlu bir gecede
Her kelimesi üzünlü bir hecede
Bir eylül akşamı seni arıyordum gene

Hayata sarıldım duvar gibi soğuk
Anlatıyor insana
Sevgisiz insan mutsuz ve boğuk
Yanlızlığa alışmamışken daha

Çırpınırken hayatın girdabında
Gidemedim öbür kıyısına aşkın deryasına
Yalnız şarkılarımı söylüyorken
Sen diye ağlıyordu içim adı sen

Bir eylül gecesi tanıdım seni
Sırılsıplam aşık etmiştin bu bedeni
O yumuşacık ellerine değmeyeli
Yüreğim nasır tuttu ellerindeki yumuşaklığı hissetmeyeli

Şimdi eylülüm bitti gene sensiz sonbahar
Yağmur yağıyorken
Yüreğim o sıcacık ellerini arar
Yüreğim o ateşe hasretken

Yine eylül akşamı dolaşırım yollarda sensiz
Sen yokken tek kaldım ve kimsesiz
Nedendir bilmiyorum ama çıkış yolu yok bu aşkın
Bi anda esti aşkın bi anda gitti nedensiz…