Bir Düş Gördüm... Şiiri - Mehmet Bildir

Bir Düş Gördüm...

Bir düş gördüm...
Kulaklarımın ucunda ince bir kanat sesi...
Güne bakan papatyalara kur yapan bir bal arısıyla göz göze geldim.
Üzerimden turnalar geçti,
Gölgesi kalbimi örttü sessizce.
Bir ağacın kovuğunda saklanmış,
henüz doğmamış sevdalarım vardı...

Bir düş gördüm...
Yağmur, her zamanki gibi ağlıyordu;
Ama bu kez,
Benim gözlerimden gülen bir özlem süzülüyordu.
Bir düşse, ağlamak yasaktı orada,
Ve hüzün bile tebessüm ederdi.

Sen bile kıramazdın kalbimi mesela...
Yenilen kazanırdı, yenen sevilirdi.
Giden huzurla giderdi,
Kalan huzurda kalırdı.

Dokunduğum her renk maviye çalardı,
Ve mavi, her defasında sana âşık olurdu.

Ben şiir yazardım,
Şehir sessizce kendini okurdu,
Ama şiir seni çözemezdi...
Sen gelirdin,
Ve maviyle maviye katardın kendini.
Şiir susardı,
Sen konuştururdun.

Bir düş gördüm...
Gözlerim kapalıydı,
Kirpiklerim sevinçle ıslanmış,
Kalbim sımsıcak,
Güneş mavinin en derin tonunda...
Saçların rüzgâra teslim,
Hangi yana yatsan,
O yöne bahar uyanırdı.

Gözlerin...
Esmer bir ela.
Bakamadım gözlerine,
Ama içimde,
Gördüm seni, gördüm düşümde...

Sonra bir düş daha...
Zaman, avuçlarımdan taşar gibi kayıyordu.
Ama senin sesin vardı.
Bir çiçeğin gülümsemesi gibi,
Dilsizdi,
Ama tüm dillere hükmederdi.

Sen,
Adını söylemekten korktuğum bir sevdaydın.
Kırılmasın diye susulan,
Her susuşta kök salan, büyüyen bir sevda...

Bir düş gördüm...
Çocukluğum geri dönmüştü.
Annem dizlerimi sarmıştı,
Babam yoktu,
Ama sen vardın...
Ve ben ilk kez,
Ağlamaktan utanmadım.

Kitaplar susmuştu o düşte,
Kelimeler göğe dönmüştü.
Şairler dillerini unutmuş,
Sadece kalpler konuşuyordu artık...

Seninle göz göze geldiğim anlarda
Zaman diz çöküyordu önümüzde.
Hiçbir an,
Bir öncekinin kopyası olmuyordu.
Her şey yeniydi.
Ve biz, o yeninin içinde sonsuzduk.

Bir düş gördüm...
Ne ölüm vardı,
Ne terk ediliş,
Ne ihanete dair bir iz...
Sadece bir deniz kenarıydı bulunduğumuz yer,
Ve biz vardık:
Ayaklarımız çıplak,
Kalplerimiz korkusuz,
Gözlerimiz ufka açık...

Bir düş gördüm,
Ve o düşte
Ben sendim,
Sen bendin.
Ne korku vardı,
Ne utanç,
Ne suskunluk...

Bir düş gördüm,
Ve uyanmak istemedim...
Çünkü ilk kez,
Hayat düşten daha eksikti.

Mehmet bidlir
18.07.2025