Bir Duruş Bin Susuş Şiiri - Alaaddin Emre

kimin bu ceset
kime
ne anlattı
hayatın buruk öpüşünden
başka

özlenen uzakta
mevsim toplar şimdi
sesler duyar gaipten
fenalıklar renginde

ses nicedir var ki
sorulara gebe
yanıtları sinede çocuklarıyla
bir kadının
eleme kucak açmış
entarisi gibi kahverengi

ne yapsan değişmez
dilerse bakacak güne
çehrelere volta atacak
çevreye caka
yarıaçık cezaevi

geçeceğiz artık
önünden sahafın
okunmuş kitaplar hüznü hürmetine
bakacağız
dalgasız karartımızla
sessiz
kız
kulesine

söz kalfasıdır sözün
kaldı geriye
benzersizden de öte
bir duruş
bin susuş