Bir Anne Gibi. Şiiri - Ersin Malak

Bir sabah serinliği gibi
Yüreğime düşüyorsun usulca.
Ne zaman yorgun hissetsem,
Sesinle uyanıyor içimde hayat…

Öyle sıcak,
Öylesine huzurlu ellerin var ki,
Dokununca diniyor içimdeki fırtına,
Sarılıyorsun, dünya susuyor.

Sesin değince
Çiçek açıyor kırılmış yanlarım,
Gözlerin bakınca
Geçiyor bütün ağrılar,
Yok oluyor zamanın acıyan izleri…

Bir sığınak gibi
Koşuyorum sana her yandığımda.
Kokunla iyileşiyor
Kırık çocukluğumun yaraları.

Saçlarının telinde
Uyku var, huzur var, dua var.
Tenin değil,
Yüreğin ısıtıyor beni
Kışın ortasında bile…

Seninle değil,
Senin gibi olmayı diliyorum.
Sabretmeyi,
Sevmeyi,
Karşılıksızca vermeyi…
Tüm kelimelerin yetmediği o sevgiyi…

Bir bakışında
Geçmişim, geleceğim var.
Her “oğlum” deyişinde
Yeniden doğuyorum sanki.

Ve şimdi,
Bir gecenin en sessiz yerinde
Dua ediyorum;
Sana benzeyen bir kalp taşıyayım diye içimde.

Bir nefes gibi
Sarıyorum seni her hatıramda.
Ne zaman düşsem
“Anne” deyince toparlanıyor içim.

Zaman seninle başka akıyor…
Göz göze gelince
Çocukluğum gülümsüyor bana.
Sesin,
Kırıklarımı değil,
Ruhumu sarıyor usulca…

Sen nereye gitsen
Ben oradayım.
Senin izini süren
Küçük bir kalp gibi…
Ve her gece
Gizli bir şiir yazıyorum sana,
Kalbimde.
Kimse bilmesin,
Sadece sen hissedesin diye…

"Bir Anne Gibi…"
Her şeyin başı,
Her şeyin şifası senmişsin meğer.