Bir Dua Gibi. Şiiri - Ersin Malak

Öyle duru,
Öylesine serin gözlerin var ki,
Bakınca susuyor, Bütün gürültüm.
İçime esiyorsun.

Gülüşün dokununca
Bahar gelir sol yanımda,
Kokun geçince rüzgârdan,
Ay bile kıskanır parıltını,
Geceye şiir olur sessizliğin.

Bir kıyı gibi
Vuruyor sana içim.
Her dalga biraz daha
Alıp götürüyor beni
Kendimden.

Tenin
Bedenimde.
Kalbim sana her seferinde
İlk kez düşüyor.
Ve her seferinde
Biraz daha derine…

Adını anınca
Dudaklarımda yasemin açıyor.
Bakışların
Hırçın gibi
İçime yayılıyor.

Ben seni değil,
Seninle gelen o hâli seviyorum.
Hani her şeyin sustuğu
O anı…
Sadece sen varsın
Sadece ben…

Bir rüyanın kıyısında,
Sana dokunmadan sevmeyi öğrendim.
Sesin kalbimde yankı,
Gözlerin en eski şarkım gibi
Hep aynı yerden yakıyor içimi.

Ve şimdi,
Bir gecenin en suskun vaktinde,
Kalbim seni düşünürken
Bir dua gibi çırpınıyor içimde.
Aşka benzeyen ne varsa
Seninle başlıyor yeniden…

Bir nefes gibi
İçime çekiyorum seni.
Her solukta biraz daha
Doluyorsun içime,
Hiçbir boşluk kalmıyor benden geriye.

Zaman duruyor
Göz göze geldiğimizde.
Sesin sular gibi
Akıyor içimden,
Usulca serinletiyor tüm kırıklarımı.

Adım adım
İzini sürüyor kalbim.
Sen nereye gitsen
Bir ben kalıyorum arkandan
Sana benzeyen duygularla.

Ve ben,
Sana her gece yeniden yazıyorum.
Gizli bir mısra gibi
Tutuyorum içimde adını.
Kimse bilmesin,
Kimse duymasın diye…