En azından bir tek gerçek dostu olmalı insanın.
Sevgiliden, anneden, babadan, kardeşten, akrabadan öte bir dostun olmalı.
“Neyin var ki senin övünecek? ” dediklerinde “dostum” diyebilmelisin gururla.
Sahip olduklarını karşılık beklemeden dostun için verebilmeyi göze alabilmelisin.
Mutlusundur, hayat tam istediğin gibidir.
Sevdiğin vardır, sevenin vardır,
annen, baban ve tüm günlerini seninle geçirebilecek,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta