Bir Demet Şiiri - Buket Doğan

Ben bu dizeleri yazarken sen dönüşü olmayan yolculuğunun başlangıcındasın
Ve beni,, asla duyamayacaksın
Aslında bazen görmemek ve duymamak insan için iyi olanmış
Bunu bende yeni anladım.
Biliyor musun? sen gideli hani o dostlar vardıya
Onlarda senin ardından gitti,
Sevgi dediğimiz şey, düşmeyen ayakta kalan insanlar içinmiş
Menfaatlere sarılmış bir kutuymuş, sevgi.
Şimdi sevgi yüreksiz bedenlerde dolaşıyor
En güvendiklerinin çıkarlarına yenik düştü sevgi
Şimdi ben umutsuz bir yüreğim
Ne kaçabilen ne savaşabilen,, boş bir yürek
Tek şey aklımda senin sözlerin
Ancak birşey varki, Artık yetmiyor sözler
Bazen hayalin takılıyor gözlerime
Bir hüzün, bir mutluluk damlıyor yüreğime,,
Hayaller yetiyormu? Dersen, yetmiyor
Bir benim sendenkalan, birde benim bana dost olan
Bunun içinde bazen safım, bazen acımasız
Genede güçlü genede gururluyum.
Duygularımı sorma bana
Senin düştüğün yere! !
Onlarıda gömdüm umursamazca…