Tüberküloz henüz inmişti bir ayet gibi dimdik
Aldık kabul ettik bağrımıza bastık
Midye gibi inatçı, kırmızı kadar renkli
Fabrikaların yok yok hastanelerin
Nereden baksan iki metrelik camekanlarını
Macun gibiydik dörde bölen ve bir arada tutan
En az iki kişilik odaların yok yok yatakhanelerin.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
