Efsaneler etrafında dalgalanan hayatlar.
Bir de huna vardı.
Esaretin prangalarını giymiş bir siyah köle.
Medeniyetin beyzadeleri ayağına bir kaya bağlayarak attılar onu hırçın dalgalara.
Gözlerine yansıyan son ışık kutbun bağrından kopan o nurdu.
Huna karanlığa son kez gözlerini yumdu.
Karnında bebeği ardında sevdiği erkeği bırakarak.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta