Bir kuru ayaz çıktı akşamın karanlığında
İçten içe titredi bedenim
Batan günün hüznü çöktü üzerime
Güneşle vedalaşmak acı geldi
Bu kez, nedense
Saçlarıma dolandı gecenin
Kuru, cansız elleri
Anıları canlandırmak istercesine beynimin içinde
Darmadağın etti, karıştırdı
Sonunda aradığını bulup
Gözlerimden akıttı
Islak görüntün yansıyınca camın üstüne
Gözlerim acıdı
Bir ah çekti dudaklarım en derinden
Nefesim ismini yazdı
Okudum
Dudaklarım yandı
Sana uzandı ellerim
Buz gibi tenine değdi parmaklarım
Üşüdü yüreğim
Işıklar yandı
Kayboldun
Ne görüntün
Ne ismin
Senden geriye kalan
Buz tutmuş ellerim
Ve
Yapayalnız yüreğim
Bir de....
Bir de.....
Delirten özlemin.
Kayıt Tarihi : 20.5.2006 08:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!