Bir Damla Gibi Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Bir Damla Gibi
Sen, gökten inerken
sessiz bir ihtişamla,
ben içimdeki yankıyla
kendi yokluğuma çarpıyordum.

Bir damla bazen
okyanusu taşırır,
bir bakış bazen
koca bir hayatı siler.

Sensizlik,
gözlerime giren bir yağmur,
benliğim,
kendi gölgesini arayan
kırık bir ayna.

Sen yağdıkça
ben kuruyorum,
sen ışıldadıkça
ben kararıyorum.

Belki de aşk,
iki uçurumun arasında
tek bir damlanın
kendini bırakmasıdır.