Evet biz ayrılacağız,sonsuz bir yolculuğa çıkacağız,
Güneşin yıkadığı kalplerimiz,
Sonbahar düşüncesindeki gözlerimiz,
Hüzne karşı koymaya çalışan ellerimiz ve biz ayrılacağız...
Hep böyle zor olurmuş ayrılıklar,
Karanlıklar kaplarmış yürekleri...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta