Giden sessizliğini de aldı yanına,
Umutsuzluk koymasın diye cananına,
Gülümsemesini gömdü güneşin batışına
Hiç bu kadar dokunmamıştı suskunluk canına.
Dönüp bakmadı bildiği karanlığa,
Dinlemedi bile duyamadığı sesi,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
