Çocukluğumun tüm kahramanları
Donmuş orada öylece
Kıyıya vurmuş kağıttan kayıkları
Vurulmuş kurşun askerleri
Ah nefes almasam bir defa ölürdüm
Aldığım her nefeste bir daha, bir daha
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
