Bir çocuk ağlar uzaklardan beri
Duymaz onu hiç kimseler
İniler gözyaşları çarparken yüzüne
Mahçup kalır günahsız ve masum yüzü
Boyun büker tüycükleri
Kalakalır bir ömür boyu güz mevsimlerinde
Bir çocuk yürür uzaklardan beri
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta