Bir gün binip içine
uzak denizlere açılacaktı
şu tavandan sarkan
gizli bir rüzgarla, denizsiz,
sallanıp duran
üç direkli yelkenliyle
Niye çıktın ki önüne şimdi
tavan arasında arması kırık
bordası çatlak
boyası dökük
Bir de düşe bakıyor
nereden bilebilirdi
içindeki bozkır
böylesine genişleyecek
kurutup bırakacak onu.
Kayıt Tarihi : 10.10.2018 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!