Bir Çınar ağacıydı,gölgesinde bizi koruyan
Yaprakları sararıp tek tek döküldü
Kuru gövdesi bile yetiyorken gölgeye
Ağır ağır devrilip köklerinden söküldü
Konuşurken çınar ağacıyla sessiz sessiz
Birden efkarlanıp oğul dedi fani dünya
Zaten yarda terk etti yoktur cihanda
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
