Bir Çınar ağacıydı,gölgesinde bizi koruyan
Yaprakları sararıp tek tek döküldü
Kuru gövdesi bile yetiyorken gölgeye
Ağır ağır devrilip köklerinden söküldü
Konuşurken çınar ağacıyla sessiz sessiz
Birden efkarlanıp oğul dedi fani dünya
Zaten yarda terk etti yoktur cihanda
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
