Bir Çilekeş Civan Şiiri - Aydın Bayrakdar

gümüşe benzettim sevda surunu
zehirli kireçle sıvanmış meğer
sormuştum kim çaldı sevgi nurunu
mücrim ellerini ovanmış meğer

anlamadım nasıl düştüm bu gaffa
geceler komada gün müteveffa
imkânım olmadı azle ve affa
es’r eden bir muğlak divanmış meğer

macera aramak değildi aşkım
sevdiğime karşı eğildi aşkım
ukdeydi çıbandı siğildi aşkım
meçhul hedeflere revanmış meğer

nefesimi ölçtü bünyemi tarttı
içeceğim su bir yudumluk fırttı
tabaklar dizildi iştahım arttı
vereceği gıda yavanmış meğer

eza etmek onda sanki hobiydi
mühimmat deposu yaka cebiydi
renkli çiçekleri bomba gibiydi
lalesi sümbülü havanmış meğer

bedbahtlar planlar aşktan kaçmayı
masumlar düşünür umut saçmayı
o umarken daldan dala uçmayı
arının zindanı kovanmış meğer

kelebek uçar da çiçeği öper
zalim kader beni hırpalar teper
üstümdeki gölge olmadı siper
saçağım köhnemiş tavanmış meğer

mağlubiyetime sebeb el-ense
dua ettim talih bize de inse
üzgün numarası yaptı nedense
beni baştan savıp kıvanmış meğer

ben yandım siz dikkat edin yanmayın
boş hayale meyil edip kanmayın
güldüğümü görüp mesud sanmayın
Aydın bir çilekeş civanmış meğer

26 Mayıs 2025