Ağladım, çok ağladım…
Hem de öyle böyle değil
Gözlerimin kan çanaklarının yönü değişti
Baktım, çaresizim
Hiçbir şey yapamıyorum
Ne nefes alabiliyorum ne de kendimi kaldırabiliyorum
Uyuyamıyorum mesela
Kolumu mu?
Yok, kaldıramıyorum…
Hiçbir şey yapamıyorum dedim ya
Yatağımda bir oyana, bir bu yana dönüyorum
Gözlerimi kapatıp koyunları sayıyorum
Ama ne çare, uyuyamıyorum
Gözlerimi açtığımda yine duvarları izliyorum
Günlerimi karıştırıyorum
Salı dediğim günün cuma günü olduğunu öğreniyorum
Duvardaki tablonun maviliğinde,
Halının görselinde,
Tabağın deseninde,
Bir çift göze!
Maalesef, esir ediyorum kendimi de
Kayıt Tarihi : 18.8.2025 15:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!