Sen çölde kurumaya mahkum bir çiçek olsan
Kurutmamak için gözyaşlarımla sulardım seni
Kalbimden vazolar yapar seni beslerdim sevgimle
Ah bir bilsen üzerine şemsiye gibi açardım bile..
Koklardım her gün seni güne öyle başlardım
Gün boyu seni düşler akşamı zor ederdim
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta