Bir Çiçeğin Hikayesi Şiiri - Harun Ertaş

İyiyim diyordu çiçek,
Toprağı bu kadar harap etmesine rağmen
Dağılmıştı bir toprak parçası, hep bunu diyordu;
"Çiçek anlamayınca, solan ben oluyorum"

Halinden mutluydu çiçek,
Kızanda, yoranda, kıranda oydu
Toprak haddinden bu kadar yıpranmıştı
Yağmur yağınca da maalesef beyhude

Seni koruyan gözlerimde bir yangın,
İçinde ölen kuşlar ve binbir türden çiçekler
Ve şimdi karşımda, kendini savunansın
Ne acı şimdi, bana bu hal ve tavırların

Soldu yapraklarım dalımda
Sarardı yine çiçekler karşında
Dur dedikçe geçiriyordun kışı bana
Bir kurumuş dallarım kaldı, sana

Sana bunları anlatmak;
Bir ölüye buradayım demek gibi
Ve senin beni anlaman da;
Ölüyü mezardan diriltmek gibi