Bir Çatının Altı Şiiri - Kıvanç Kalender

Umutsuzdu yarınlarım sen yokken
Yorgun yıllarım aşkı koparmıştı benden
Bilmezdi aynalar gülüşümü sensizken
Öyle iyi geldin ki bana söyle nerden?

Derin derin alıyorum nefesi iliklerime kadar
İçimde açtırdın goncalar, güller, papatyalar
Bir kar tanesi gibi eşsiz ve narin gözlerin
Bu hayatta imtihanmış senin hasretin

Şimdi ise bir çatının altında
İki ruh bir bedeniz
Bu yolda yorulduk
Yıprandık ama filizleniriz
Ömrümün defteri kapandı
Yenisi açılacak, adı da “biz”
İhtiyar gözlerle bir gün
Torun sevebiliriz