Hasrete karşı duran umutlarımızla gelmiştik,
yapraklarından şiir dökülen palmiyelere.
Üç, beş, belki on beş kuşun yüreği kadar,
titredi, ellerimde ellerin
Saçlarında bir karalık,
ve bir umutsuzluk bakışlarında.
Sen benim ömrümü ye,
saklama saçlarında bana ait sözleri
En mutlu günümdü,
buluşmuştuk, eylüldü
ve şiirler döküldü palmiyelerden,
dökülmedi günahlar.
Kalbimde büyür Gültepe,
Basmane, Fuar.
Otur bir çay iç,
trenin kalkışı yakın.
Gölgeler yitiyor Altınpark taşlarında.
Veda etme istemem.
Sen benim ömrümü ye.
Güneş batacak şimdi,
bırak ellerin bir ömür bende kalsın.
Kayıt Tarihi : 24.5.2009 12:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!