İnandım sanırım gözlerinin namusuna,
Annemin babama inandığı gibi saçma, Sözlerin kuru coğrafyası kalbimin haritası,
Gerçeklerin yalanlarla seviştiği o uzun aralıkta,
İffet saklayan dudakların ivmelenirken, bakmaktan uzaktı teninin rüyalı riyası , hissetmenin zamanında kanatan neşteri gibiydi gözyaşların, kalbime akan bir şelale tarifinde itirafları sonrası , sorumsuz hayatımda bir sorumluluk edası kalibresiydi, kurumuş kan kırmızısı,
İnandım sanırım düşlerin doğrusuna, babanın annene sustuğu gibi kaba, izlerin duru çayırında, artık bu noktada zamanın beni asla sorgulamayacağına,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta