Bir Birimize Şiiri - Hatice Polat

Gece ilerledikçe,
Biz seninle soyunurduk.
Bütün kelimeleri dökerdik önümüze.
Karıştırırdık.
Bir birimizin gözlerini kapatır,
Görmeden kurardık cümlelerimizi.
Gece ilerledikçe,
Çıplak kalırdı her yer.
Bütün sıfatları yıkardık.
Bütün boyutları geçer,
Sencilleşirdik.
Sen en çok ben olmayı severdin,
Benim sen olmak için evrenler yarattığım gibi.

Sabah olurdu,
Uyanırdık.
Uykusuzluktan gözlerimizi açar açmaz,
Bedenlerimizin hemen üzerinde bedenlerimizi görürdük.
Bir birimize sinmiş ten kokularını,
Ter kokularını,
Can kokularını çekerdik günden önce içimize.

İşimiz yoktu.
Bir birimizi severdik.
İşimiz buydu.
Günlük bir ömür dolusu sevgiydi maaşımız.
Fazlasını istemezdik.
Gözlerimizi yakar,
Yola çıkardık.
Her yolda yeni bir ‘sen’e âşık olurduk.
Sonraları yolları kaldırır,
Altlarına saklanırdık.
Bir birimizi bulmak için…

/Mayhoş