Bir Bilinmezde Seninleyim

EY SEVGİLİ, Sözün manaya değdiği noktada
Nazarın kalpleri yaktığı demde,
Seni beklemenin arifesindeyim
İşte öyle;
Biraz zamansız azda olsa mekansızım
Bir bilinmezde, Seninleyim .
Etrafım kalabalık,insan seli,
Ben ise karanlık, ahuzarlardayım
Gün yüzü görmeyen hücrelerdeyim,
Kuşlar kadar özgür, ve aşinayım serçe gözlerine
Yinede avlunun üstündeyim
Avuçlarının duasında
Bir nurlu yüze muhtaç aminlerdeyim
hakimin kırdığı kalem gibi masum,
Dar ağacında ki çivi gibi,
Sende önemsiz mıh misaliyim,
Dön desem dilim yanar, özüm yanar,
Sözüm yanar, sussam biz yanarız,
Sabrım yanar, göz yaşlarım içli içli ağlar,
Dilimde anlamını yitirmiş zamansız Ahlar , Ah be Yar görmedikçe bağlanır ,
Uzaklaştıkça yakınlaşırız, bedenler tutuşur
Birbirinden uzak ,ruhlar azat, kalbin her atışı Aşka tutsak, konuşsam sabrıma ayıp olur,
Kendime haksızlık, sussam içimdeki Sessizlik ayyuku aşacak,
Vuslata bir adım atsam kaf dağının ardı
Kalsam cehennemin narı beni saracak,
Sen ve Ben, siyah ile beyaz kadar zıt,
Gece ile gündüz kadar uzak,
Güneş ile ay gibi yakın,
Kiraz ağacının çiçekleri gibi
Yalancı bahara aldanmış,
Yaz günü suya susamış, iki insanız,
İşte ben böyle bir bilinmezde seninleyim
Oysa ben senin bilinmezlerinde
Zerre-i miskal kadar kalbindeyim...